Özbekistan'da, Karakalpakistan Özerk Cumhuriyeti'nin statüsünü değiştirmeyi amaçlayana anayasa değişikliği tekliflerinin gündeme gelmesi ile başlayan gösteriler sonucunda, Karakalpakistan'da 2 Ağustos'a kadar olağanüstü hal ilen edildi. Buna göre Karakalpakistan genelinde saat 21.00-07.00 arasında sokağa çıkma yasağı uygulanacak. Bölgeye giriş-çıkış ile bölge halkının hareket özgürlüğü kısıtlanacak. Spor ve eğlence dahil toplu etkinlikler yapılamayacak.
Söz konusu anayasa değişikliği tekliflerinin tartışılmaya açılması ile birlikte 1 Temmuz Cuma günü Karakalpakistan'ın başkenti Nukus'ta insanlar sokağa döküldü ve gösteriler kısa sürede yaygınlaştı. Göstericilerin hedefinde, anayasada Karakalpakistan'ın bağımsızlık hakkının da saklı tutulduğu özerklik statüsünde yapılmak istenen değişiklikler vardı.Olayların büyümesi üzerine Nukus kentine gelen Cumhurbaşkanı Mriziyoyev, bölgenin ileri gelenleri ile yaptığı görüşmelerin ardından, halkın görüşlerini de dikkate alarak Karakalpakistan'ın statüsüne ilişkin anayasa değişikliklerinin yapılmayacağını açıkladı.
Karakalpakistan
Karakalpakistan, Özbekistan'ın batısında bir cumhuriyettir. Bölge, ülke topraklarının üçte birinden fazlasını kaplıyor, ancak burada sadece 2 milyon insan yaşıyor (Özbekistan'ın toplam nüfusu 35 milyon). Cumhuriyetin çoğu ekolojik felaket bölgesinde yer almaktadır - sığ Amudarya Nehri ve kurumuş Aral Denizi vadisinde.Sovyet yıllarında, bölge idari statüsünü birkaç kez değiştirdi. İlk başta Kazak ÖSSC'nin bir parçasıydı, daha sonra doğrudan RSFSR'ye bağlı oldu, 1936'da özerk cumhuriyet statüsünde Özbek SSC'ye devredildi. Aralık 1990'da Karakalpakistan Yüksek Konseyi bir devlet bağımsızlığı bildirgesi kabul etti. Bundan sonra, cumhuriyet iki yıl boyunca neredeyse bağımsız yaşadı. Anayasa kabul edildi, bayrak, arma ve marş onaylandı, cumhurbaşkanlığı makamı kuruldu.
O dönemde cumhuriyette geleceğe yönelik çeşitli seçenekler tartışıldı. Bazıları tam bağımsızlığı savundu, diğerleri Özbekistan veya Kazakistan'a katılmayı savundu, diğerleri cumhuriyetin Rusya Federasyonu ile ortak bir sınırı olmamasına rağmen Rusya ile yakınlaşma için kampanya yürüttü. Sonuç olarak, 1993 yılında Karakalpakistan, Özbekistan'a katılma konusunda devletlerarası bir anlaşma imzaladı.
Bundan sonra, resmi Taşkent yavaş yavaş ayrılıkçılık tehdidinden kurtulmaya başladı. Yasalar Özbek yasalarıyla birleştirildi, bağımsızlık nitelikleri bir aldatmacaya dönüştü. Başkan İslam Kerimov döneminde, insan hakları aktivistleri yüzlerce Karakalpak siyasi tutukludan bahsetti. Yeni devlet başkanı Shavkat Mirziyoyev yönetiminde durum değişti; seçim kampanyası sırasında kendisini sadece Özbeklerin değil Karakalpak halkının da oğlu olarak gördüğünü belirtti.
